Umowa w celu przygotowania zawodowego nie wchodzi do limitów

W  okresie od września 2019 r. do końca sierpnia 2022 r. zatrudniamy pracownika młodocianego na podstawie umowy w celu przygotowania zawodowego. Po zakończeniu tej umowy planujemy nadal go zatrudniać na podstawie umowy o pracę. Czy może to być umowa na czas określony, jeżeli zatrudnialiśmy już pracownika przez okres 3 lat?

W sytuacji przedstawionej w pytaniu pracodawca może zawrzeć z pracownikiem, aktualnie posiadającym status młodocianego, umowę na czas określony. Limity zatrudnienia terminowego, tzw. limity 33 i 3, nie dotyczą bowiem umów o pracę w celu przygotowania zawodowego.

Generalną zasadą jest, że z pracownikami młodocianymi są zawierane umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, które mają status umowy na czas nieokreślony (art. 194 K.p.). Wyjątki od tej zasady zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz. U. z 2018 r. poz. 2010 ze zm.). Zgodnie z § 9 rozporządzenia, pracodawca zatrudniający w celu nauki zawodu większą liczbę młodocianych niż wynika to z jego potrzeb, może zawierać z młodocianymi umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego na czas określony, jednak nie krótszy niż okres kształcenia. Nauka zawodu trwa nie dłużej niż 36 miesięcy, a jej wydłużenie jest możliwe maksymalnie o 12 miesięcy w przypadku nieotrzymania promocji przez młodocianego do klasy programowo wyższej w celu ukończenia kształcenia (§ 12 rozporządzenia).

Z pytania wynika, że pracodawca analizuje możliwość dalszego zatrudniania pracownika pod kątem limitów zatrudniania na czas określony. Zasady stosowania tych limitów reguluje art. 25¹ § 1 K.p. Stanowi on, że okres zatrudnienia na podstawie umowy na czas określony nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów przekraczać 3 (tzw. limit 33 i 3). W przypadku gdy okres zatrudnienia przekracza któryś z tych limitów lub obydwa, pracownik odpowiednio od dnia następującego po upływie 33 miesięcy lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na czas nieokreślony. Przy czym limitu "33 i 3" nie stosuje się w sytuacjach wskazanych w art. 25¹ § 4 K.p., tj. w przypadku umów na czas określony zawartych w celu:

• zastępstwa innego pracownika,
• wykonywania pracy dorywczej, sezonowej lub przez okres kadencji,
• jeżeli pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie (uzasadniające niestosowanie limitów).

W katalogu umów wyłączonych spod omawianych limitów, zawartym w art. 25¹ § 4 K.p., nie ma umów w celu przygotowania zawodowego zawieranych z pracownikami młodocianymi. Ponieważ - mimo swojego bezterminowego charakteru - są one zawierane najczęściej na czas trwania przygotowania zawodowego, przez wielu pracodawców traktowane są jako okresowe, a to rodzi pytanie o konieczność stosowania limitów "33 i 3" do takich umów. W kwestii tej wypowiedziało się Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, które w odpowiedzi z dnia 26 sierpnia 2020 r. na pytanie naszego Wydawnictwa, stwierdziło, że umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego są wyłączone spod limitowania. Dotyczy to również takich umów w celu przygotowania zawodowego, które, na zasadzie wyjątku określonego w § 9 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych (...), są traktowane jako terminowe (patrz ramka).