Wypadek w drodze a obliczanie podstawy chorobowego przy stawce godzinowej

Pracownik, którego zatrudniliśmy dnia 1 marca 2023 r., w dniu 6 marca 2023 r. w drodze z pracy do domu został potrącony przez samochód. Po wyjściu ze szpitala otrzymał zaświadczenie lekarskie na okres od 6 marca do 30 kwietnia 2023 r. Z przedłożonego przez niego świadectwa pracy z poprzedniej firmy, w której był zatrudniony w okresie od 1 stycznia 2021 r. do 28 lutego 2023 r., wynika, iż pobierał zasiłek chorobowy w 2022 r. Czy w tej sytuacji od pierwszego dnia obecnej niezdolności do pracy (powstałej w wyniku wypadku w drodze z pracy) przysługuje mu wynagrodzenie chorobowe? Jeśli tak, to jak obliczyć podstawę wymiaru tego świadczenia, biorąc pod uwagę, iż pracownik ma ustalone wynagrodzenie za pracę w stawce godzinowej?

Pracownik, o którym mowa w pytaniu, w pierwszej kolejności zachowuje prawo do wynagrodzenia chorobowego i to w miesięcznej wysokości wynoszącej 100% podstawy wymiaru zasiłku. Jednak świadczenie to przysługuje mu dopiero od następnego dnia po zdarzeniu uznanym za wypadek w drodze z pracy do domu (przykład). Do wypadku doszło bowiem po zakończeniu pracy, a tym samym w dniu powstania niezdolności do pracy zachował on prawo do pełnego wynagrodzenia za pracę.

Powyższe wynika z faktu, iż:

• za pierwsze 33 dni lub odpowiednio 14 dni niezdolności do pracy wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy, pracownik zachowuje prawo do 100% wynagrodzenia,
• to tzw. wynagrodzenie chorobowe:
• nie przysługuje w przypadkach, w których pracownik nie ma prawa do zasiłku chorobowego, a zasiłek chorobowy nie przysługuje m.in. za okresy niezdolności do pracy, w których ubezpieczony na podstawie przepisów o wynagradzaniu zachowuje prawo do wynagrodzenia,
• oblicza się według zasad obowiązujących przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku chorobowego.

Z uwagi na fakt, iż niezdolność do pracy pracownika powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru należnego mu świadczenia chorobowego stanowi wynagrodzenie, które osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy, ustalone na zasadach określonych w art. 37 ustawy zasiłkowej. Przykładowo, w przypadku gdy pracownikowi przysługuje wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości, podstawę tę stanowi wynagrodzenie miesięczne określone w umowie o pracę lub w innym akcie, na podstawie którego powstał stosunek pracy.

Ponieważ wynagrodzenie określone w stawce godzinowej traktuje się jak wynagrodzenie stałe, co potwierdza organ rentowy w swoim komentarzu do ustawy zasiłkowej, dostępnym na stronie internetowej www.zus.pl, podstawę wymiaru świadczenia dla pracownika, o którym mowa w pytaniu, będzie stanowić kwota ustalona poprzez:

• pomnożenie stawki godzinowej przez liczbę godzin, które pracownik miałby do przepracowania, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy, a następnie
• pomniejszenie otrzymanej kwoty o wartość odpowiadającą 13,71% (przykład).