Zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu

Przygotowuję pracownikowi wniosek do ZUS o rentę z tytułu niezdolności do pracy. W trakcie zatrudnienia wypłacaliśmy mu, obok świadczenia chorobowego, również dodatek stażowy, funkcyjny i specjalny. Czy składniki te, jako nieoskładkowane, ale wypłacane pracownikowi za czas choroby, uwzględniane są w podstawie wymiaru renty? Jeśli tak, to na jakiej podstawie oraz w której kolumnie druku Rp-7 należy je wykazać?

Podstawę wymiaru renty z tytułu niezdolności do pracy stanowi przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dotyczy okresu przypadającego od 1 stycznia 1999 r.) lub ubezpieczenie społeczne (dotyczy okresu przypadającego do 31 grudnia 1998 r.), na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie odpowiednio:

• kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych albo
   
• dowolnie wybranych 20 lat kalendarzowych,

przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku o rentę. Zasada ta wynika z art. 15 ustawy emerytalnej.

Według wymienionego przepisu do ustalenia podstawy wymiaru świadczeń, w tym renty z tytułu niezdolności do pracy, przyjmuje się te składniki wynagrodzenia, które na podstawie przepisów prawa polskiego obowiązujących w okresie wskazanym do ustalenia tej podstawy były objęte składką na ubezpieczenia emerytalne i rentowe albo ubezpieczenie społeczne. Jeśli więc od wypłaconego konkretnego składnika wynagrodzenia istniał obowiązek opłacania składek, to składnik ten jest wliczany do podstawy wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych.

Z przedstawionego w pytaniu stanu faktycznego wynika, że gdy pracownik był niezdolny do pracy, obok świadczenia chorobowego (wynagrodzenia albo zasiłku) otrzymywał również nieoskładkowane dodatki: stażowy, funkcyjny oraz specjalny. Można domniemywać, że wymienione składniki wynagrodzenia nie zostały uwzględnione w podstawie wymiaru świadczeń chorobowych w oparciu o przepisy szczególne z uwagi na zachowanie przez pracownika prawa do nich w okresie pobierania wynagrodzenia albo zasiłku chorobowego. Okoliczność ta nie przesądza jednak o ich nieuwzględnianiu w podstawie wymiaru renty lub emerytury.

Zasadnicze znaczenie ma tutaj kwestia czy dany składnik wynagrodzenia stanowił podstawę wymiaru składek w okresie świadczenia przez pracownika pracy. W takiej sytuacji jest on bowiem uwzględniany w podstawie wymiaru świadczeń emerytalno-rentowych.

Do ustalenia podstawy wymiaru renty przyjmuje się składniki wynagrodzenia, które stanowiły podstawę wymiaru składek.

Jeśli więc taka sytuacja miała miejsce w sprawie, o którą pyta Czytelnik, wypłacone składniki wynagrodzenia uwzględnia się w podstawie wymiaru renty. Stąd też należy wykazać je w formularzu ZUS Rp-7, najlepiej w kolumnie 4, czyli jako inne wynagrodzenie.

Zaś kwotę dodatków, tj. stażowego, funkcyjnego i specjalnego, wypłaconych pracownikowi wraz z wynagrodzeniem za wykonaną pracę należy wpisać w kolumnie 2 pod pozycją składniki stałe.

Przy czym warto wskazać, że w razie wątpliwości, czy dany składnik podlega wliczeniu do podstawy wymiaru świadczeń, pracodawca nie powinien wykazywać go w tabeli zamieszczonej w pkt 3 zaświadczenia, lecz w pkt 6, podając kwotę, datę wypłaty, tytuł wypłaty i okres. Tak wynika z pkt 9 informacji zawartej na ostatniej stronie formularza ZUS Rp-7.