Jednostronne udzielanie urlopu przez pracodawcę

Udzielenie urlopu wypoczynkowego w okresie biegnącego wypowiedzenia zależy od woli pracodawcy. Urlop w tym czasie jest bowiem udzielany bez wniosku, a nawet bez zgody pracownika. Nie ma również znaczenia ani długość okresu wypowiedzenia, ani kto jest stroną inicjującą rozwiązanie stosunku pracy we wskazanym trybie.

Urlopy, które mogą zostać wykorzystane podczas wypowiedzenia to nie tylko urlopy bieżące, ale również urlopy zaległe, przy czym według art. 155¹ K.p. urlop bieżący przysługuje w wymiarze proporcjonalnym do okresu przepracowanego w danym roku kalendarzowym. W razie niewykorzystania należnego urlopu w okresie wypowiedzenia, pracownikowi przysługuje ekwiwalent pieniężny za urlop.

Pracownica znajdująca się w okresie wypowiedzenia, który dobiegnie końca 30 czerwca 2016 r., dotychczas z 26 dni urlopu nabytego w styczniu br. wykorzystała 10 dni. Pracodawca zamierza udzielić w okresie wypowiedzenia pozostałą przysługującą część urlopu. W tym celu powinien uprzednio przeliczyć jego wymiar stosownie do okresu pracy. Urlop proporcjonalny za bieżący rok wynosi 13 dni (6/12 x 26 dni = 13 dni). W związku z wcześniejszym wykorzystaniem 10 dni urlopu, w okresie wypowiedzenia pracownicy zostaną udzielone tylko 3 dni urlopu (13 dni - 10 dni), wyczerpując jej uprawnienia w tym zakresie.

Pracownik uprawniony do urlopu w wymiarze 20 dni skorzystał w marcu 2016 r. z 8 dni urlopu, a następnie wypowiedział stosunek pracy. Umowa o pracę rozwiązała się 30 kwietnia br.

Zgodnie z zasadą proporcjonalności pracownikowi przysługiwało za przepracowane 4 miesiące 7 dni urlopu (4/12 x 20 dni = 6,66 dnia, po zaokrągleniu 7 dni). Ponieważ wcześniej wykorzystał urlop w wyższym niż należny wymiarze, to nie miał już prawa do urlopu w okresie wypowiedzenia. Zamieszczona w świadectwie pracy informacja na temat rzeczywistego wymiaru urlopu pozwoli ewentualnemu kolejnemu pracodawcy (o ile zatrudnienie nastąpi w bieżącym roku kalendarzowym) odpowiednio skorygować wymiar urlopu.

Z art. 167¹ K.p. regulującego kwestię udzielania urlopu w okresie definitywnego wypowiedzenia nie wynika dopuszczalność skierowania pracownika na urlop w czasie wypowiedzenia warunków pracy lub płacy w trybie art. 42 K.p. W sytuacji jednak, gdy pracownik odmówi przyjęcia zaproponowanych warunków, umowa o pracę ulega rozwiązaniu z upływem okresu wypowiedzenia. W konsekwencji wypowiedzenie zmieniające przekształca się w definitywne i wówczas pracodawca może skierować pracownika na urlop.

Pod koniec stycznia br. w związku z koniecznością ograniczenia kosztów, pracodawca wypowiedział pracownikowi zatrudnionemu od 12 lat w ramach umowy na czas nieokreślony warunki płacy, proponując znacznie obniżone wynagrodzenie zasadnicze. W treści oświadczenia woli w tej sprawie poinformował o prawie pracownika do złożenia oświadczenia o odmowie ich przyjęcia przed upływem połowy okresu dokonanego wypowiedzenia, tj. do 15 marca br. oraz że w razie odmowy umowa o pracę rozwiąże się z upływem okresu wypowiedzenia wynoszącego 3 miesiące, tj. z dniem 30 kwietnia 2016 r. Pracownik 7 marca br. oświadczył, że nie przyjmuje nowych warunków pracy, czego konsekwencją było przekształcenie się wypowiedzenia zmieniającego w wypowiedzenie definitywne. W tej sytuacji pracodawca mógł mu udzielić urlopu wypoczynkowego. Jego wymiar powinien być ograniczony stosownie do okresu zatrudnienia (4/12 z pełnej puli).