Normy czasu pracy pracownika zatrudnionego na część etatu

Podpisujemy z pracownikiem umowę o pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy. Jak określić w niej normy czasu pracy obowiązujące pracownika niepełnoetatowego?

Wymiar czasu pracy nie ma wpływu na normy, które pozostają takie same, niezależnie od wielkości etatu. Ponadto nie ma potrzeby wskazywania ich w treści umowy o pracę. Do tego celu służy informacja o warunkach zatrudnienia.

Pracownika zatrudnionego na część etatu w zakresie liczby godzin do przepracowania obowiązują odpowiednio:

• wymiar czasu pracy, ustalany w proporcji do wielkości etatu,
   
• normy czasu pracy, dobowa i przeciętna tygodniowa, jednakowa niezależnie od wielkości etatu.

Wymiar jego czasu pracy ustala się w oparciu o wymiar obowiązujący przy pełnym etacie. Daje on liczbę godzin pracy, którą powinien przepracować dany pracownik w skali całego okresu rozliczeniowego.

Natomiast normy czasu pracy powinny być przestrzegane niezależnie od wielkości etatu. Stosownie do art. 129 § 1 K.p., wynoszą one 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

Niektóre szczególne grupy zawodowe są objęte odrębnymi normami dobową i tygodniową. Tak jest przykładowo w odniesieniu do części personelu podmiotów leczniczych czy osób niepełnosprawnych w stopniu znacznym lub umiarkowanym. Odpowiedniej modyfikacji w tym przypadku ulega także wymiar ich czasu pracy, bowiem oblicza się go na podstawie tych szczególnych norm.

Żaden przepis nie wymaga umieszczania w treści umowy o pracę norm czasu pracy. Stosownie do art. 29 § 1 pkt 4 K.p. należy w niej określić tylko wymiar czasu pracy, na jaki zatrudniono pracownika, przez przykładowe sformułowanie - "1/2 etatu". Normy czasu pracy podaje się natomiast w informacji o warunkach zatrudnienia, którą należy wyraźnie odróżnić od umowy o pracę. Dokument ten wręcza się pracownikowi nie później niż w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o pracę. Omawianą jego część można sformułować w przykładowy sposób: "obowiązują Pana/Panią normy czasu pracy: 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym" lub poprzez podanie odpowiedniego przepisu prawa.

Wobec pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy ustawodawca przewidział dodatkowy limit, który należy wskazać w umowie, tj. dopuszczalną liczbę godzin pracy ponad określony w umowie wymiar czasu pracy, której przekroczenie uprawnia pracownika, oprócz normalnego wynagrodzenia, do dodatku do wynagrodzenia, o którym mowa w art. 151¹ § 1 K.p. (art. 151 § 5 K.p.). Godziny "wystające" poza ten limit, ale nienaruszające norm czasu pracy nie są nadgodzinami, ale są opłacane tak jak one.

Należy dodać, że limit ten można określić w różny sposób, np. w odniesieniu do doby, tygodnia czy wymiaru w całym okresie. Przykładowo dla pracownika zatrudnionego na 1/2 etatu mógłby brzmieć: "Po przekroczeniu wymiaru czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym o 40 godzin pracownikowi, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługują dodatki jak za pracę nadliczbową".