Zawieszenie emerytury z powodu kontynuowania zatrudnienia

Zgodnie z art. 103a ustawy emerytalnej, prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. W myśl powyższego, jeżeli emeryt po nabyciu prawa do emerytury nadal kontynuuje zatrudnienie na podstawie stosunku pracy u dotychczasowego pracodawcy - bez rozwiązania stosunku pracy - prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość osiąganego przychodu z tytułu zatrudnienia.

Warunkiem podjęcia przez ZUS wypłaty świadczenia jest rozwiązanie przez emeryta stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą.

W konsekwencji wypłata emerytury następuje po przedłożeniu przez emeryta dokumentu stwierdzającego rozwiązanie stosunku pracy, np. świadectwa pracy lub zaświadczenia potwierdzającego rozwiązanie stosunku pracy z pracodawcą, u którego emeryt był zatrudniony w trakcie trwania postępowania o przyznanie świadczenia. Wymaga podkreślenia, że po rozwiązaniu stosunku pracy, pracodawca bez żadnych przeszkód może ponownie zawrzeć z emerytem umowę o pracę. Powołany przepis nie zabrania bowiem emerytom wykonywania pracy na podstawie stosunku pracy po nabyciu prawa do emerytury, a jedynie wprowadza obowiązek rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, u którego emeryt pozostawał w zatrudnieniu przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. Pracownicy, którzy w momencie nabycia prawa do emerytury nie rozwiążą stosunku pracy z własnym pracodawcą, kontynuując nadal zatrudnienie, nie zostaną tego prawa pozbawieni, muszą jedynie liczyć się z tym, że ich świadczenie będzie zawieszone bez względu na kwotę osiąganego przychodu z tytułu stosunku pracy.

Powyższe dotyczy także osób przechodzących na emeryturę po osiągnięciu wieku emerytalnego, ustalanego indywidualnie dla każdego zainteresowanego, w zależności od jego daty urodzenia.

Pracownica w sierpniu 2016 r. ukończyła 60 lat i 11 miesięcy i wystąpiła do ZUS z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Wnioskodawczyni nie rozwiązała stosunku pracy, kontynuując nadal zatrudnienie i osiągając z tego tytułu wynagrodzenie niższe niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. ZUS po ustaleniu prawa do emerytury zawiesił jej wypłatę z uwagi na kontynuowanie stosunku pracy. Emerytura będzie zawieszona do czasu rozwiązania umowy o pracę przez emerytkę.

Powołany przepis nie ma zastosowania do emerytów, którzy bezpośrednio przed nabyciem prawa do emerytury prowadzili pozarolniczą działalność i nadal ją kontynuują po nabyciu prawa do świadczeń.

Jak wynika z powyższego, zawieszenie emerytury na mocy art. 103a ustawy emerytalnej dotyczy:

• osób zatrudnionych na podstawie stosunku pracy, a tym samym nie dotyczy, np. osób prowadzących pozarolniczą działalność, osób wykonujących pracę na podstawie umów cywilnoprawnych,
   
• osób, które nabywają prawo do emerytury, a nie renty,
   
• każdego stosunku pracy, co oznacza, że osoba zatrudniona u dwóch lub więcej pracodawców po nabyciu prawa do emerytury zobowiązana jest z każdym z tych pracodawców rozwiązać stosunek pracy, aby pobierać świadczenie emerytalne,
   
• osób z ustalonym prawem do renty, które dokonują zmiany renty z tytułu niezdolności do pracy na emeryturę bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z dotychczasowym pracodawcą; z tym że nie ma zastosowania do osób, które po nabyciu prawa do emerytury nadal pobierają rentę jako świadczenie przez nie wybrane lub korzystniejsze,
   
• osób, które podjęły pracę po przyznaniu emerytury pomostowej lub nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego i ubiegają się o emeryturę ze względu na wiek.