Wymiar czasu pracy w 2017 r. w różnych okresach rozliczeniowych

Ustalanie wymiaru czasu pracy

Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy (art. 129 § 1 K.p.). Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. Ograniczenie to nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy (art. 131 K.p.).

Metodyka obliczania wymiaru czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym została wskazana w art. 130 K.p. Sposób ten stosuje się przy obliczaniu wymiaru czasu pracy we wszystkich systemach czasu pracy, z wyjątkiem pracy w ruchu ciągłym (art. 138 K.p.).

Wymiar czasu pracy niepełnoetatowca ustala się proporcjonalnie do wymiaru jego etatu.

Wymiar czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym oblicza się:

• mnożąc 40 godzin przez liczbę pełnych tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym,
   
• dodając do otrzymanej liczby godzin iloczyn 8 godzin i liczby dni pozostałych do końca okresu rozliczeniowego, przypadających od poniedziałku do piątku, tzw. dni wystających,
   
• obniżając wymiar czasu pracy o 8 godzin za każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela.

Obliczony zgodnie z tą metodyką wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym obniża się o liczbę godzin usprawiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy. Do okresów usprawiedliwionej nieobecności w pracy należą m.in. niezdolność do pracy z powodu choroby czy urlop.

Święta obniżające wymiar

Za każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela należy obniżyć wymiar czasu pracy o 8 godzin. Dni świąteczne będące w Polsce dniami ustawowo wolnymi od pracy wymienia ustawa o dniach wolnych od pracy (Dz. U. z 2015 r. poz. 90). Zgodnie z art. 1 powołanej ustawy, dniami wolnymi od pracy są:

• 1 stycznia - Nowy Rok,
   
• 6 stycznia - Święto Trzech Króli,
   
• pierwszy dzień Wielkiej Nocy,
   
• drugi dzień Wielkiej Nocy,
   
• 1 maja - Święto Państwowe,
   
• 3 maja - Święto Narodowe Trzeciego Maja,
   
• pierwszy dzień Zielonych Świątek,
   
• dzień Bożego Ciała,
   
• 15 sierpnia - Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny,
   
• 1 listopada - Wszystkich Świętych,
   
• 11 listopada - Narodowe Święto Niepodległości,
   
• 25 grudnia - pierwszy dzień Bożego Narodzenia,
   
• 26 grudnia - drugi dzień Bożego Narodzenia

oraz niedziele.

Oprócz świąt przypadających w niedzielę, wszystkie pozostałe obniżają wymiar czasu pracy o 8 godzin. W 2017 r. w niedzielę przypada: 1 stycznia - Nowy Rok, 16 kwietnia - pierwszy dzień Wielkiej Nocy, 4 czerwca - pierwszy dzień Zielonych Świątek.

Ponadto w 2017 r. jedno święto przypada w sobotę (11 listopada 2017 r.). Konsekwencją sobotniego święta będzie obowiązek udzielenia pracownikom zatrudnionym w podstawowej organizacji czasu pracy, w której dniem wolnym z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy jest sobota, jednego dodatkowego dnia wolnego w okresie rozliczeniowym obejmującym występowanie tego święta.