Preferencyjna podstawa wymiaru składek dla przedsiębiorcy

W styczniu 2017 r. rozpocząłem prowadzenie pierwszej w swoim życiu działalności gospodarczej - wstąpiłem do spółki cywilnej, tym samym stałem się jej wspólnikiem. Przed tym dniem byłem zatrudniony w tej spółce na etacie. Czy sam fakt, że pozostaję w związku formalnym z byłym pracodawcą uniemożliwia mi opłacanie składek społecznych od ulgowej podstawy wymiaru?

"(...) W myśl art. 18 a ust. 1 ustawy (...) o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (...), osób prowadzących działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Z dyspozycji (...) ust. 2 art. 18a powołanej ustawy (...) wynika, iż powyższy przepis nie ma zastosowania do osób, które:

1) prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność,

2) wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.

Powyższe znajduje zastosowanie w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe.

(...) poprzez zawarcie umowy spółki cywilnej wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego, przy czym osiągniecie tego celu możliwe będzie głównie poprzez podjęcie się prowadzenia działalności gospodarczej. Strony umowy spółki cywilnej stają się z mocy prawa wspólnikami tej spółki uzyskującymi w momencie dokonania rejestracji w organie ewidencyjnym status przedsiębiorców.

Statusu przedsiębiorcy nie uzyskuje więc w tym stanie rzeczy sama spółka, co prowadzi w konsekwencji do tego, iż podmiotowi temu (w sytuacji gdy nie zatrudnia pracowników) nie sposób przyznać przymiotu pracodawcy. Wspólnik spółki cywilnej (nawet w przypadku świadczenia uprzednio na jej rzecz pracy) podejmujący się prowadzenia działalności gospodarczej w ramach tej spółki działa w rzeczywistości wprawdzie w imieniu spółki ale na swoją rzecz. Okoliczność ta przesądza o tym, iż w kontekście art. 18a ust. 2 pkt 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Wnioskodawca stając się wspólnikiem spółki cywilnej, nie świadczy pracy na rzecz byłego pracodawcy, lecz na swoją rzecz jako przedsiębiorcy prowadzącego swoją działalność gospodarczą, a tym samym możliwe będzie skorzystanie przez tę osobę z regulacji przewidzianej przepisem art. 18a ust. 1 tej ustawy. (...)".

(interpretacja Oddziału ZUS w Lublinie z dnia 26 stycznia 2017 r., znak: WPI/200000/43/42/2017)