Wysokość zasiłku za II część urlopu ojcowskiego

Pracownik w styczniu 2017 r. wykorzystał tydzień urlopu ojcowskiego na dziecko urodzone w czerwcu 2016 r. Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego przyjęłam wypłacone pracownikowi wynagrodzenie za okres od stycznia do grudnia 2016 r. Pod koniec kwietnia 2017 r. pracownik zamierza wykorzystać drugi tydzień urlopu ojcowskiego (złożył już w tej sprawie stosowny wniosek). Czy do ustalenia wysokości należnego za ten okres zasiłku macierzyńskiego powinnam przyjąć poprzednią podstawę jego wymiaru, czy ustalić nową?

Zasiłek macierzyński przysługuje przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy m.in. jako okres urlopu ojcowskiego. Tak stanowi art. 29a ust. 1 ustawy zasiłkowej.

Ojciec wychowujący dziecko, jako ubezpieczony będący pracownikiem ma natomiast prawo do urlopu ojcowskiego w wymiarze do 2 tygodni, nie dłużej jednak niż:

• do ukończenia przez dziecko 24. miesiąca życia albo 
   
• do upływu 24 miesięcy od dnia uprawomocnienia się postanowienia orzekającego przysposobienie dziecka i nie dłużej niż do ukończenia przez dziecko 7. roku życia, a w przypadku dziecka, wobec którego podjęto decyzję o odroczeniu obowiązku szkolnego, nie dłużej niż do ukończenia przez nie 10. roku życia.

Urlop ojcowski może być wykorzystany:

• jednorazowo albo
   
• nie więcej niż w 2 częściach, z których żadna nie może być krótsza niż tydzień.

Wynika to z art. 182³ § 1 oraz § 11 Kodeksu pracy.

Pracownik ma więc prawo do wykorzystania łącznie 2 tygodni urlopu ojcowskiego (nie więcej niż w dwóch częściach) z zachowaniem terminów przewidzianych przez Kodeks pracy.

Podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego dla pracownika stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone z reguły za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających rozpoczęcie korzystania z urlopu macierzyńskiego. Podstawy wymiaru zasiłku nie ustala się jednak na nowo, jeżeli między okresami pobierania zasiłków zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie było przerwy albo przerwa była krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe. Kwestie te reguluje art. 36 ust. 1, art. 43 oraz art. 47 ustawy zasiłkowej.

Pracownik, o którym mowa w pytaniu, przebywał na pierwszej części urlopu ojcowskiego w styczniu 2017 r., natomiast drugą część tego urlopu zamierza wykorzystać w kwietniu 2017 r. Przerwa między okresami należnego mu zasiłku macierzyńskiego będzie zatem krótsza niż 3 pełne miesiące kalendarzowe (przypada na luty i marzec 2017 r.), co oznacza, że podstawa wymiaru należnego mu w kwietniu 2017 r. zasiłku macierzyńskiego nie powinna być ustalana na nowo. Stanowić ją będzie podstawa wymiaru ostatnio wypłacanego (za 7 dni stycznia 2017 r.) zasiłku macierzyńskiego.