Jak liczyć okres wyczekiwania?

Przepisy ustawy zasiłkowej określają tzw. okres wyczekiwania na prawo do zasiłku, który w przypadku pracownika wynosi 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Pracownik nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, niezależnie od rodzaju zawartej umowy o pracę. Może to być zarówno umowa o pracę na okres próbny, na czas określony, jak też umowa o pracę na czas nieokreślony.

Do 30 dni wyczekiwania zalicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa między nimi nie przekracza 30 dni albo była spowodowana urlopem wychowawczym, bezpłatnym lub odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego.

Prawo do zasiłku chorobowego bez okresu wyczekiwania przysługuje:

• absolwentom szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły (tj. od daty podanej w świadectwie) lub uzyskania dyplomu studiów wyższych (tj. od dnia złożenia egzaminu dyplomowego),
   
• jeżeli niezdolność została spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, a także jeżeli niezdolność do pracy wynika z późniejszych następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku ze stwierdzonym wcześniej wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy,
   
• gdy niezdolność została spowodowana wypadkiem przy pracy, a także jeżeli wynika z późniejszych następstw zaistniałych w stanie zdrowia w związku ze stwierdzonym wcześniej wypadkiem przy pracy; z tym że w takiej sytuacji od pierwszego dnia niezdolności do pracy przysługuje prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego (nie wypłaca się wynagrodzenia chorobowego, o którym mowa w art. 92 K.p.),
   
• ubezpieczonym obowiązkowo, którzy mają wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego,
   
• posłom i senatorom, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji,
   
• funkcjonariuszom Służby Celnej, którzy przyjęli propozycję pracy na podstawie art. 165 ust. 7 i art. 167 ust. 2 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. - Przepisy wprowadzające ustawę o Krajowej Administracji Skarbowej (Dz. U. poz. 1948 z późn. zm.) i stali się pracownikami w jednostkach organizacyjnych Krajowej Administracji Skarbowej.

Prawo do zasiłku chorobowego bez okresu wyczekiwania z uwagi na posiadanie co najmniej 10-letniego okresu ubezpieczenia mają wyłącznie osoby aktualnie podlegające ubezpieczeniu chorobowemu obowiązkowo (np. pracownicy) oraz pod warunkiem, że okres ten był również okresem obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego. Do tego 10-letniego okresu ubezpieczenia zalicza się wszystkie okresy ubezpieczenia społecznego przed 1 stycznia 1999 r., jak i obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego od 1 stycznia 1999 r., niezależnie od tego, jak długo trwały przerwy między tymi okresami. Natomiast do 10-letniego okresu ubezpieczenia nie zalicza się okresów:

• urlopu wychowawczego i bezpłatnego,
   
• pozostawania zarejestrowanym jako bezrobotny (zarówno z prawem do zasiłku dla bezrobotnych, jak i bez tego prawa) po 31 grudnia 1998 r., bowiem bezrobotni nie podlegają ubezpieczeniu chorobowemu,
   
• odbywania czynnej służby wojskowej (zarówno przed, jak i po 1 stycznia 1999 r.),
   
• pobierania zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego lub świadczenia rehabilitacyjnego, przysługujących za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia.

Do okresu ubezpieczenia chorobowego uprawniającego do nabycia prawa do świadczeń chorobowych wlicza się także zatrudnienie w innym państwie Unii Europejskiej. Nie ma przy tym znaczenia, czy był to okres ubezpieczenia dobrowolnego czy obowiązkowego. Istotne jest, aby przerwa pomiędzy okresem ubezpieczenia w innym państwie UE a ubezpieczenia w Polsce nie przekroczyła 30 dni. Na potwierdzenie tego ubezpieczenia pracownik przedstawia formularz unijny E-104, potwierdzający przebyte okresy ubezpieczenia chorobowego. Nadmieńmy, że o pomoc w uzyskaniu formularza E-104 pracownik powinien zwrócić się do oddziału ZUS. Na wniosek pracownika ZUS wystąpi do właściwej zagranicznej instytucji o potwierdzenie okresu ubezpieczenia tej osoby.