Karta przychodów pracownika

Obowiązek prowadzenia karty wynagrodzeń wynika z przepisu § 8 pkt 2 rozporządzenia z dnia 28 maja 1996 r. Pracodawca jest obowiązany założyć i prowadzić oddzielnie dla każdego pracownika imienną kartę (listę) wypłaconego wynagrodzenia za pracę i innych świadczeń związanych z pracą. Powinność taką przewidują także przepisy podatkowe, tj.:

• ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2016 r. poz. 2180 z późn. zm.),
   
• rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz. U. z 2017 r. poz. 728).

Jak wynika z powołanych przepisów, podatnicy dokonujący pracownikom wypłat należności ze stosunku pracy, o których mowa w art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 z późn. zm.) są obowiązani prowadzić karty przychodów tych osób.

Uwaga! Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przepisy o charakterze powszechnym nie określają wzoru imiennej karty wypłaconego wynagrodzenia ani karty przychodów. Jeżeli chodzi o drugi z formularzy, to wymienione wyżej akty prawne wprowadzają ścisłe wymogi co do jego treści. Stosownie do przepisu § 5 ust. 2 rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów karty przychodów powinny zawierać co najmniej następujące dane:

• imię i nazwisko pracownika,
   
• identyfikator podatkowy (numer identyfikacji podatkowej albo numer Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności),
   
• miesiąc, w którym nastąpiła wypłata,
   
• sumę osiągniętych w danym miesiącu przychodów brutto (w gotówce i w naturze),
   
• koszty uzyskania przychodu,
   
• składkę na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe),
   
• podstawę obliczenia zaliczki w danym miesiącu,
   
• razem dochód narastająco od początku roku,
   
• kwotę należnej zaliczki na podatek dochodowy obliczonej zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym,
   
• składkę na powszechne ubezpieczenie zdrowotne,
   
• należną zaliczkę na podatek dochodowy,
   
• datę przekazania zaliczki na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania.

Analogiczne dane przewiduje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2002 r. w sprawie prowadzenia kart przychodów (Dz. U. nr 219, poz. 1839), dalej rozporządzenie z dnia 17 grudnia 2002 r. wydane na podstawie art. 52 ust. 2 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym... .