Świadczenie rehabilitacyjne

Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu okresu płatności zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy z powodu choroby, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie tej zdolności. O konieczności przyznania świadczenia rehabilitacyjnego orzeka lekarz orzecznik ZUS. Ubezpieczonemu przysługuje prawo wniesienia sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS do komisji lekarskiej ZUS, w ciągu 14 dni od daty otrzymania tego orzeczenia. Po uprawomocnieniu się orzeczenia lekarza orzecznika (odpowiednio komisji lekarskiej) ZUS wydaje decyzję wskazującą okres, na który przyznano świadczenie, określając w niej jednocześnie procentową jego wysokość.

Prawo do świadczenia rehabilitacyjnego jest przyznawane na okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż na 12 miesięcy (360 dni).

Wypłaca się je za każdy dzień okresu wskazanego w decyzji ZUS, także za dni ustawowo wolne od pracy.

Prawo do świadczenia nie przysługuje osobie uprawnionej do:

• emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy (ubezpieczony pobierający rentę rodzinną może nabyć prawo do świadczenia),
   
• zasiłku dla bezrobotnych,
   
• zasiłku lub świadczenia przedemerytalnego,
   
• nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego,
   
• urlopu dla poratowania zdrowia, udzielonego na podstawie odrębnych przepisów.

Jeśli niezdolność do pracy przypada po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, świadczenie rehabilitacyjne nie przysługuje osobie, która kontynuuje lub podjęła działalność zarobkową albo podlega obowiązkowo ubezpieczeniu społecznemu rolników.

Ponadto świadczenie nie przysługuje w okresach, w których ubezpieczony przebywa w areszcie tymczasowym albo odbywa karę pozbawienia wolności, a także w przypadkach, w których niezdolność do pracy została spowodowana przez ubezpieczonego w wyniku umyślnego przestępstwa lub wykroczenia.

Ubezpieczony traci prawo do świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli w okresie jego pobierania wykonuje pracę zarobkową lub wykorzystuje okres, na który zostało przyznane świadczenie, w sposób niezgodny z jego celem. Ponieważ świadczenie rehabilitacyjne jest wypłacane w systemie miesięcznym, to utrata prawa do jego pobierania obejmuje cały miesiąc, w którym stwierdzono nieprawidłowości (choćby miało to miejsce tylko w jednym dniu tego miesiąca).

Wysokość świadczenia rehabilitacyjnego

Świadczenie rehabilitacyjne za okres pierwszych trzech miesięcy (90 dni) wypłaca się w wysokości 90% kwoty stanowiącej podstawę wymiaru zasiłku chorobowego wypłacanego przed przyznaniem tego świadczenia, a za pozostały okres - 75% tej podstawy.

W sytuacji, gdy niezdolność do pracy przypada w okresie ciąży, świadczenie rehabilitacyjne przysługuje w wysokości 100% podstawy wymiaru.

Dla celów wypłaty świadczenia rehabilitacyjnego podstawa wymiaru zasiłku chorobowego przyjęta do jego obliczenia podlega waloryzacji od pierwszego dnia okresu, na który świadczenie zostało przyznane. Waloryzacja polega na pomnożeniu faktycznej podstawy wymiaru zasiłku chorobowego przez wskaźnik waloryzacji obowiązujący w kwartale, w którym przypada pierwszy dzień świadczenia, o ile wskaźnik ten przekracza 100%.