Umowa o pracę na czas określony

Umowa na czas określony należy do najpopularniejszych rodzajów umów o pracę, przede wszystkim ze względu na mniej sformalizowane wypowiedzenie (nie wymaga uzasadnienia oraz konsultacji związkowej). Od 22 lutego 2016 r. podlega jednak podwójnemu limitowi, ilościowemu i czasowemu.

Według nowych zasad zawierania umów na czas określony wprowadzonych nowelą, okres zatrudnienia na podstawie tej umowy, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech (tzw. reguła 3/33). Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż 3, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie ww. okresu lub od dnia zawarcia czwartej umowy, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony. Limity obowiązują zatem niezależnie od siebie.

Załóżmy, że strony podpiszą cztery umowy o pracę na czas określony, każdą na 4 miesiące. Ostatnia z umów przekształci się w kontrakt bezterminowy, mimo że łączny okres zatrudnienia na podstawie trzech pierwszych umów wyniesie tylko 12 miesięcy.

W dniu 1 lipca 2016 r. pracodawca zatrudnił pracownika w ramach umowy o pracę na 3 lata (do 30 czerwca 2019 r.). Umowa ta w dniu 1 kwietnia 2019 r. stanie się umową na czas nieokreślony, bowiem zostanie wyczerpany limit czasowy.

Limitów nie stosuje się do umów o pracę na czas określony zawartych:

• w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
   
• w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
   
• w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
   
• w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie

- jeżeli ich zawarcie w danym przypadku ma służyć zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.

W ostatnim z ww. przypadków wprowadzono obowiązek zawiadomienia właściwego okręgowego inspektora pracy, w formie pisemnej lub elektronicznej, o podpisaniu przedmiotowej umowy (ze wskazaniem przyczyn), w terminie 5 dni roboczych od dnia jej zawarcia.

W treści umowy na czas określony zawartej w celu lub w okolicznościach pozwalających na wyłączenie jej z limitu, wskazuje się ten cel lub okoliczności, przez zamieszczenie informacji o obiektywnych przyczynach uzasadniających jej podpisanie (art. 29 § 1¹ K.p.).

Uwaga! Aneksowanie umów na czas określony w celu przedłużenia czasu ich trwania jest w zakresie liczby umów bezskuteczne, a podpisany przez strony aneks jest traktowany, od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić rozwiązanie zmienianej umowy, jako kolejny kontrakt terminowy.